KAS Holsteins, Muffins en BeaverTails

Lieve allemaal,

Alweer 5 weken in Canada, wat gaat de tijd snel! Ik schaam me diep, nu pas m’n eerste echte update vanuit Canada…

Ik zal bij het begin beginnen… De eerste paar dagen was het nog een beetje de kat uit de boom kijken; mensen op KAS Holsteins (Kemptville Agricultural School Farm) leren kennen en mezelf bekend maken met de werkzaamheden voor het onderzoek. Op m’n eerste dag in Kemptville was er een potluck op de farm om afscheid te nemen van de studenten die hier een summer job hadden. Megan en Morgan hebben me een tour gegeven over de campus en de farm. Het is allemaal vrij klein, maar heel ruim opgezet. Er zijn zo’n 500 studenten die hier naar school gaan, niet veel dus… Ze melken 50 koeien met een Lely robot. Ze hebben in 2011 een ligboxenstal gemaakt in een oude schuur. Ze hebben hier al jaren niets nieuws gebouwd, maar verbouwen de oude stallen en schuren. Als het goed is krijgen ze deze week een drinkautomaat voor de kalveren, dus daar zijn ze nu een stal voor in orde aan het maken.

Vanaf dag 1 in Kemptville ben ik meteen volop bezig gegaan met m’n onderzoek. Dit houdt in dat ik de kalveren 7 dagen per week verzorg, dus voeren, uitmesten, etc. We voeren elke morgen om 10 uur. Dit betekend dat we ’s morgens niet al te vroeg hoeven te beginnen door de weeks. Alleen op zondag is het niet echt praktisch, aangezien vrijwel alle kerken hier om 10 uur een dienst hebben en er geen avonddiensten zijn. De Presbetarian church heeft dienst om 10.45 uur, dit kan ik net redden dus ben hier maar eens heen gegaan. De eerste zondag schrok ik wel van hoe weinig mensen er in de kerk waren, zo’n 20 man… Dat er zo weinig mensen waren kwam door het laatste lange vakantieweekend in de zomer. De afgelopen weken waren er denk ik 50-60 mensen, lijkt het in ieder geval dat de kerk een beetje gevuld is ;) Vooral oudere mensen in de gemeente, maar werd met open armen ontvangen, altijd aanspraak na de dienst en de eerste uitnodigingen gekregen om te komen eten.

Elke twee weken doen we observaties voor gedrag. Dit betekend dat we 24 uur per dag opnames maken met de camera om de eettijd te registreren en dat ik ’s middags 2 uur lang observaties doe voor gedragskenmerken. Gelukkig tot nu toe nog geluk gehad met het weer, meestal zonnig en droog. Verder nemen we elke dag samples van het voer en kijken we naar voeropname. Ook weeg ik de stieren elke week om zo de groei per dag te kunnen berekenen. Megan helpt me met dit onderzoek, hierdoor kunnen we het verwerken van samples en het kijken van video redelijk bijhouden. Het is vooral fijn om met meerdere personen te zijn bij het wegen. Nu ze al redelijk groot en eigenwijs zijn is het nogal eens een gevecht om ze naar de weegschaal te krijgen en een nog grotere uitdaging om ze erop te krijgen in je uppie. Megan is op dit moment twee weken op vakantie, dit betekend dat de stieren en ik nogal eens een wedstrijdje hebben, tot nu toe heb ik nog gewonnen :D Het minste werk toe nu toe is het hakselen van het stro met een oude hakselaar (je kunt hierbij denken aan zoiets waarmee ze ook takken e.d. hakselen). Gelukkig hielp Ben, een medewerker op de farm, ons de eerste keer dat ik er was. Hij duwde het met een wandelstok in de hakselaar om verlies van ledematen te voorkomen. De laatste keer hebben we het Albert, de dairy manager, aan kunnen praten om ons te helpen. Niet het meest veilige werkje helaas, niet alle machines hier zijn up to date…

Kemptville is een place in the middle of nowhere. Wel zo voelt het, dus ben best aangewezen op de personen om me heen om ergens heen te gaan. Ben met Megan naar een concert van Blue Rodeo geweest, bekende country band. Had de kaartjes van Tammy gekregen via haar werk. Was wel een mooie avond. Hier heb ik ook voor het eerst een typisch Canadese BeaverTail gegeten. Dit is gefrituurd deeg in verschillende smaken.

Ik woon dus bij Tammy en haar vriend Pierre, Brian en op dit moment ook tijdelijk met geneeskunde student Hymn. Pierre zie ik alleen in de weekenden, omdat hij nachtdiensten heeft op zijn werk. Brian, Hymn, Tammy en ik proberen in ieder geval een avond in de week samen te eten, volop gezelligheid. Gedurende de week is het vaak een verrassing wie er ’s avonds thuis is. Tammy ziet ons als haar kinderen, ze zorgt altijd dat ze genoeg muffins en cake bakt voor de hele week, als het slecht weer is brengt ze me naar de farm, is bezorgt als een van ons later thuis is, etc. Heb het goed getroffen hier… Tammy heeft zelf geen kinderen, maar behandeld haar hond en kat als kinderen. Dit resulteert in verwende dieren met overgewicht. Ach, ze blijven redelijk bij mij uit de buurt, dus heb er geen last van.

Dit was in het kort even iets over mijn leven van de afgelopen weken.

Liefs Mariska